martes, 2 de novembro de 2021

UNIDADE 3: A FORMACIÓN DO GRAO COMPARATIVO (TEORÍA)

A formación do grao comparativo

Lembra que cando falamos da formación do grao comparativo  estamos a comparar sempre dous aspectos e que temos que distinguir tres tipos:

a) O comparativo de igualdade: formado por: tan/tanto/tanta/tantos/tantas que vai sempre acompañando o primeiro elemento da comparación e a conxunción comparativa como/coma que sempre vai acompañando o segundo elemento da comparación. Exemplos:  

- Teño tantos anos coma vós.
- Teño tanta paciencia como ilusión.
- É tan loiro como a rapaza.

Supoñemos que repararías no emprego da conxunción comparativa "como" ou "coma". Tal e como podes ver no exemplo, se no segundo elemento da comparación vai un pronome persoal, deberás empregar sempre a conxunción comparativa "coma"; no resto dos casos podes empregar "como".

b) O comparativo de inferioridade: presenta no primeiro elemento da comparación: "menos" e acompañando o segundo elemento da comparación, a conxunción comparativa "ca" ou "que" e "do que". Exemplos:

- Ten menos interese ca vós niso.
- Gústame menos este móbil que aquel de alí
- Ve menos do que parece.

Repara no emprego da conxunción comparativa "ca": sempre que vaia acompañando o pronome persoal tónico. 
Observa tamén o emprego da locución comparativa "do que": se estás comparando accións, é dicir, se comparas verbos.
No resto dos casos poderías empregar a partícula comparativa "que".

c) O comparativo de superioridade: neste caso teremos no primeiro elemento da comparación o adverbio: "máis" e despois no segundo elemento da comparación a conxunción "ca", "que" e a locución conxuntiva comparativa "do que". Exemplos:  

- É máis falador do que parece.
- Tenche máis sentidiño ca ti.
- Ten máis lámpadas esa sección que estoutra.

Novamente repararás no emprego da conxunción comparativa "ca", ou "que", non si? Como no caso anterior. A conxunción comparatiava "ca" se vai antes do pronome persoal tónico; a locución conxuntiva comparativa "do que", se compara accións e unha última cousa na que que seguro que non te fixaches, pero que xa a traballamos na acentuación diacrítica: o emprego das formas contractas "cá", "cás", "có" e "cós" se tes que escribir a partícula comparativa "ca" e despois o artigo determinado. Exemplos: 

- É máis pequena a túa bolsa cá súa carteira.
- Gústanme máis as túas cás miñas.
- É máis novo este có anterior.
- Son mellores estes cós outros que vimos antes.


CONXUNCIÓNS COMPARATIVAS

ANTE PRONOME

ANTE VERBO

RESTO DE CASOS

Igualdade

coma

como

coma / como

Superioridade

e

inferioridade


ca


do que 


ca / que




UNIDADE 3: O ADXECTIVO (TEORÍA)


O adxectivo, o colorante do substantivo


É a categoría gramatical que indica as calidades do substantivo. É coma o colorante do substantivo, xa que é o que lle aporta “sabor”. O adxectivo aporta información de tamaño, forma, cor… Distinguimos dous tipos de adxectivos: 

a) Epítetos ou explicativo. Son os adxectivos que indican unha calidade propia do substantivo que modifican. Ex.: verde herba, sangue vermello, neve branca… 

b) Especificativos. Son os adxectivos que indican unha calidade que axuda a individualizar o substantivo que modifican. Ex.: casa grande, casa pequena, rapaz loiro, rapaz moreno… 

GRAOS DO ADXECTIVO

O adxectivo presenta tres graos para intensificar en maior ou menor medida, ou ben para comparar a calidade do substantivo. 

Así, falamos de: 

a) Grao positivo. Indica  a calidade do substantivo. Ex.: neno loiro. 

b) Grao comparativo. Dentro desta modalidade distinguimos entre comparativo de igualdade: compara a calidade do substantivo. Por exemplo: o neno é loiro coma min; de inferioridade: o neno é menos loiro ca min; de superioridade: o neno é máis loiro ca min. 

c) Grao superlativo. Intensifica a calidade do substantivo. Por exemplo: o neno listísimo; o neno é moi listo.  

Lembra que o superlativo podemos clasificalo neste sentido en superlativo absoluto ou en superlativo relativo. Vexamos un exemplo: María é a rapaza máis alta da clase; María é moi alta. No primeiro caso, dicimos que María posúe a calidade da máxima altura sobre o resto dos seus compañeiros, namentres que no segundo caso, resaltamos unha calidade de María. No primeiro caso falamos dun superlativo relativo: máis alta; no segundo caso, pola contra falamos dun relativo absoluto: moi alta/altísima.


UNIDADE 3: OS TEXTOS POÉTICOS

 


Clicade no enlace para acceder á teoría sobre os textos poéticos:

UNIDADE 3: CONTIDOS


A través do enlace podes acceder a unha infografía na que figuran, a xeito de presentación, os contidos que imos impartir na unidade 3: